Co nowego?

   
  
      Kukułcze Jajo opuścił już gniazdo, Icek nadal ostro ćpa antybiotyk, a Miszka obrosła już w iście niedźwiedzie zimowe futro - to tak w skrócie o naszych kocich sierotkach. Czas da się zatrzymać jedynie na zdjęciach, w prawdziwym życiu zapieprza jak głodoZmory do koryta. Niestety! ;-)








hasła kluczowe:

14 komentarzy:

  1. Anonimowy17 listopada 2014 20:23

    mały kot - to się Bogu udało najlepiej! ;P

    OdpowiedzUsuń
  2. Kasia K.18 listopada 2014 10:50

    nie tęsknią za bratem??

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Karolina21 listopada 2014 19:19

      nie wiem czy nawet zauważyły jego brak...ale mam nadzieję, że on tak samo ma je gdzieś! ;d

      Usuń
  3. Andzia18 listopada 2014 16:15

    Wielbię wszystkie Twoje koty.... nawet te niby nie Twoje :) masz rękę do wynajdywania samych cudowności

    OdpowiedzUsuń
  4. fanka18 listopada 2014 20:36

    a ja mogłabym z Wami mieszkać! =))))) adoptujcie mnie, będę się zajmowac wszystkimi słodkimi kicusiami =))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Anonimowy19 listopada 2014 09:41

      tylko pieniądze by mogli za to dawać;p

      Usuń
    2. fanka19 listopada 2014 12:33

      Ja mogę za darmo!!

      Usuń
    3. Karolina21 listopada 2014 19:21

      Pieniędzy nie dam, mogę za dobre słowo :-P

      Usuń
  5. Anonimowy18 listopada 2014 21:00

    zdjecie z tym malym slodkim kotkiem z sercem ustawiłam sobie na tapetę - dzięki! you made my day ;P

    OdpowiedzUsuń
  6. Boguha20 listopada 2014 00:09

    Załóż fundacje! będziesz mogła zatrzymac je wszystkie ;D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Karolina21 listopada 2014 19:21

      taaa, i jeść kocią karmę z tesco modląc się, by gdy zabraknie nawet na nią, koty miały dla mnie trochę miłosierdzia i zjadły mnie szybko i bezboleśnie ;-)

      Usuń
  7. jasiek9424 listopada 2014 22:07

    Te maleństwa są przepiękne sam mam gromadkę w domu i nie mogę się nadziwić jak to szybko rośnie.

    OdpowiedzUsuń
  8. koty-nurmi29 listopada 2014 21:04

    Witaj! Trafiłam tu zupełnym przypadkiem, ale już wiem, ze będę zaglądać :) Wspaniale małe kociaki! A historia o nieznośnym, kochanym Ćpunie zapadła mi głęboko w pamięć :)
    Zapraszam oczywiście w swoje skromne progi.
    I do przeczytania!
    Czas zapieprza bez litości... za szybko, aby to wszystko ogarnąć..

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)